Ik heb hier alles een beetje verwaarloosd.

Alles kleiner gemaakt.

Nog kleiner.

Pivoteren. Herstructureren.

Alleen gedaan wat goed voelde, bewust gekozen, mijn stem gevonden.

En ook al komen de woorden niet wanneer ik wil, op het juiste moment zijn ze er.

Ik heb de voorbije 3 jaar ook dingen gedaan dat ik nooit had verwacht, een nieuwe opleiding, een vervolgopleiding, nog dieper en dieper.

Eeuwige student van het leven, wie had dat ooit gedacht toen ik een jaar of 16 was.

Alles is er. Op het juiste moment.

Alleen niet wanneer en hoe je het wil.

Het leven geeft me herinneringen terug en ik maak de keuze om daar door te werken.

Je kan weglopen, je kop in het zand steken en doorgaan, maar op een dag komt er ruimte, ruimte om alles in alle openheid en zachtheid te omarmen.

Het is een proces, je voelt meer, je beseft dat je meer bent dan je hoofd en je gedachten, je weet dat er meer is en dat je goed voor jezelf moet zorgen.

Dat schiet er meestal wel in. De zorg voor je lijf. Je gezondheid. Je eigen wensen. Je eigen plannen.

Je zoekt overal bevestigingen, bij vrienden, bij je partner, internet, werk,…je wil het allemaal goed doen, het verhaal van de eeuwige verwachtingen.

Er is niks mis met reflecties en bevestigingen van buitenaf maar uiteindelijk is het jouw pad, jouw leven en vind je alles binnenin (zeker als je een individueel circuit hebt in Human Design).

Als de wereld stopt met draaien moet je het kunnen vinden met jezelf en als het kopje niet gevuld is kan je ook niet meer drinken.

Het is zoals de boom die stevig gegrond via zijn ondergrondse takken met zijn vrienden communiceert maar eerst en vooral voor zichzelf zorgt.

De natuur toont het ons voor. Altijd.

De natuur heeft en draagt alle antwoorden in haar.

En wij ook.

Reflection of a tree in water
analog picture of tree in water

Vanaf morgen zet ik mijn afspraken weer open, tot eind juni.

anne callens

blog

Posts tagged with nieuwe-maan-musings

On hermitting (oftewel: over de kluizenaar in mij)